O Towarzystwie Tatrzańskim bardzo pięknie napisał literaturoznawca, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego Jan Majda: "Była to jedna z największych organizacji społecznych na ziemiach polskich przed I Wojną Światową, jej siła polegała nie tylko na dużej aktywności i sporej liczbie członków, ale przede wszystkim na tym, że skupiała poważną część liczących się wtedy ludzi z różnych środowisk społecznych i zawodowych, ludzi o dużym autorytecie, wręcz ludzi-instytucji" . ("Młodopolskie Tatry Literackie", Kraków 1999, s. 14)

Wszystkie działania Towarzystwa Tatrzańskiego miały charakter pionierski. TT budowało schroniska (nad Morskim Okiem, w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, w Roztoce, poza Tatrami w Czarnohorze, a potem w Beskidach). Organizowało obsługę przewodnicką, wytyczało szlaki turystyczne, znakowało je i montowało na nich ubezpieczenia. Założyło w Zakopanem szereg placówek kulturalno-oświatowych, takich jak Muzeum Tatrzańskie, czy Szkoła Snycerska. Doprowadziło do połączenia Zakopanego ze światem poprzez budowę kolei, poprawę szosy, pocztę, telegraf i telefon. Opracowywało mapy i przewodniki oraz karty pocztowe.

Dzięki działalności PTT zarówno Zakopane jak i Tatry stały się modne. Toteż nie może dziwić fakt, iż jego działacze jako pierwsi dostrzegli zagrożenie wynikające z coraz większej liczby ludzi odwiedzających tereny górskie i podjęli działania na rzecz ochrony tych terenów. W roku 1889 narodziła się idea utworzenia parku narodowego. Zaczęto nabywać tatrzańskie dobra od górali. Po odzyskaniu niepodległości organizacja przyjęła nazwę Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i swoim zasięgiem objęła teren całego kraju. PTT w okresie międzywojennym miało ponad 40 oddziałów. Organizacja w 1933 roku osiągnęła rekordową liczbę 19 719 osób, działali oni w siedmiu Sekcjach (Turystycznej, Narciarskiej, Przyrodniczej, Ludoznawczej, Ochrony Gór, Przyjaciół Zakopanego oraz Ratowniczej).

Po II Wojnie Światowej liczba członków wyniosła w 1946 roku 3049 osób, a w roku 1950 wzrosła do 11 744 osób. Na skutek nacisków politycznych (okres stalinowski) Polskie Towarzystwo Tatrzańskie 16 grudnia 1950 roku zostało rozwiązane. 17 grudnia powstało Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze, które przejęło jego dorobek i majątek, w pierwszym swoim statucie odżegnując się jednak od jego tradycji.

Antonina Sebesta

Po Roku 1981

Po trzydziestoletniej przerwie, w okresie "Solidarności" narodziła się inicjatywa reaktywowania PTT. W lipcu 1981 roku pod przywództwem redaktora Gazety Krakowskiej, Stefana Maciejewskiego, zorganizował się Obywatelski Komitet Reaktywowania PTT. Po szeregu dyskusjach prasowych i działaniach organizacyjnych zebrał się 10 października 1981 r. Krajowy Sejmik OKR PTT, który podjął uchwałę w sprawie reaktywowania Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Wybrano Tymczasowy Zarząd PTT z prezesem Stefanem Maciejewskim, który przygotowywał dokumenty do rejestracji PTT, zaczęły się organizować oddziały Towarzystwa. Wprowadzenie stanu wojennego, wraz z zakazem działalności stowarzyszeń, brutalnie przerwało działalność. Po zniesieniu stanu wojennego z końcem 1982 roku podjęto ponownie sprawę rejestracji, której sąd odmówił i polecił rozwiązanie Tymczasowego Zarządu PTT i wszystkich struktur terenowych. Wobec tego 11 lutego 1984 roku ZT PTT rozwiązał się powołując trzyosobową Komisję Likwidacyjną.

Niektóre ośrodki terenowe nie zaprzestały działalności. Istniały na przykład jako Towarzystwo Tatrzańskie przy Dzielnicowym Domu Kultury Kraków-Podgórze lub jako Klub Miłośników Gór i Góralszczyzny przy Wojewódzkim Domu Kultury w Kaliszu. Co roku organizowane były ogólnopolskie spotkania byłych ośrodków PTT, kolejno w Wetlinie (1984), Antoninie i Kaliszu (1985) oraz w schronisku na Polanie Chochołowskiej (1986-1988). W wyniku tych spotkań podjęto ponownie starania zmierzające do zarejestrowania PTT. Prowadzenia sprawy podjęli się Stanisław Gerega (Brzeg) i Artur Desławski (Wrocław), dołączyła do nich sędzina Sądu Wojewódzkiego w Opolu Bronisława Alicja Nabzdyk. Ostatecznie 9 grudnia 1988 roku zarejestrowane zostało Towarzystwo Tatrzańskie z siedzibą w Katowicach.

8 stycznia 1989 roku w Katowicach odbyło się zebranie założycielskie Towarzystwa Tatrzańskiego, na którym wybrano Tymczasowy Zarząd w prezesem Wiesławem Lewandowskim (Katowice) i I wiceprezesem Maciejem Mischke (Kraków). Głównym zadaniem TZ PTT było zwołanie I Zjazdu Towarzystwa. W związku z wyjazdem prezesa Lewandowskiego za granicę, jego obowiązki przejął wiceprezes Tomasz Weber, który przekazał je następnie Maciejowi Mischke. Na zorganizowanym przez Brzeg i Wrocław VI Ogólnopolskim Spotkaniu działaczy byłego PTT postanowiono zwołać w październiku 1989 Zjazd Delegatów Towarzystwa w Zakopanem i powierzono jego organizację Oddziałowi Krakowskiemu TT.

7 października 1989 roku w zakopiańskiej willi "Oksza" zebrali się delegaci reprezentujący ówczesne 9 Oddziałów (Chrzanów, Kalisz, Kraków, Łódź, Opole, Ostrzeszów, Poznań, Warszawa i Wrocław) i 2 koła (Brzeg i Zielona Góra) Towarzystwa. Zjazd uchwalił zmianę nazwy Towarzystwa na Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i przeniesienie siedziby jego władz do Krakowa. Wybrano władze PTT, prezesem został Maciej Mischke.

Pierwszymi działaniami Zarządu Głównego PTT było przeniesienie siedziby PTT z Katowic do Krakowa oraz wystąpienie o przyznanie prawa do używania tradycyjnej odznaki organizacyjnej PTT z kozicą i napisem "Pol. Tow. Tatrzańskie 1873". Komitet ds. Młodzieży i Turystyki decyzją z dnia 24 października 1990 roku takie prawo PTT przyznał. Potwierdzone ono zostało decyzją Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 lutego 2008 roku. Zarejestrowano statut PTT nowelizowany na kolejnych zjazdach - po raz ostatni na Nadzwyczajnym Zjeździe PTT w 2005 roku w związku z dostosowaniem statutu do ustawy o organizacjach pożytku publicznego. Status ten uzyskało PTT 9 stycznia 2006 roku.

Od 1989 odbyło się osiem kolejnych Zjazdów Delegatów (Ludźmierz 1992, Polana Chochołowska 1995, Zakopane 1998, 2001, 2004, 2007 i 2010). W 1995 roku nowym prezesem PTT został Krzysztof Kabat (Nowy Targ), a w 2001 - Antoni Leon Dawidowicz (Kraków), w 2007 - Włodzimierz Janusik. Na ostatnim, VIII Zjeździe PTT prezesem wybrano Szymona Baron z Bielska-Białej. Na VI Zjeździe PTT ogłoszono w stulecie śmierci rok 2005 Rokiem Walerego Eljasza-Radzikowskiego i w latach 2005-2006 zorganizowano szereg wydarzeń mających na celu przypomnienie tej zasłużonej dla Tatr postaci, w tym ufundowano tablicę pamiątkową w domu, w którym mieszkał i zmarł przy ul. Karmelickiej 23 w Krakowie. Na VII Zjeździe proklamowano rok 2009 Rokiem dr Tytusa Chałubińskiego (120 rocznica śmierci), a podczas VIII Zjazdu - rok 2012 Rokiem Ochrony Przyrody w Polsce.

Kolejne Zjazdy przyznały członkostwo honorowe 30 osobom: pierwszym członkiem honorowym PTT był prof. Ryszard Wiktor Schramm z Poznania (1989), kolejnym papież Jan Paweł II (1992). Od roku 1998 przyznawana jest osobom zasłużonym dla PTT lub dla gór "Złota Odznaka PTT z Kosówką", dotychczas przyznano ją ok. 100 osobom.

Tradycyjnie co roku odbywają się spotkania ogólnopolskie Oddziałów PTT (zwane były też Dniami Gór PTT) organizowane przez różne Oddziały, będące kontynuacją spotkań byłych ośrodków PTT począwszy od roku 1984.

Od roku 1991 ukazuje się co miesiąc informator PTT "Co słychać?", redagowany przez Barbarę Morawską-Nowak, od pewnego czasu przy współpracy Szymona Barona. Od pięciu lat informator umieszczany jest na stronie Towarzystwa: www.ptt.org.pl w formacie PDF. Obecnie redakcję uzupełniają jeszcze Marcin Kolonko i Jarosław Majcher. W roku 1992 ukazał się tom I rocznika "Pamiętnik Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego" nawiązujący treścią i formą do wydawanego przez Towarzystwo Tatrzańskie "Pamiętnika Towarzystwa Tatrzańskiego" (1876-1920). Po śmierci redaktora "Pamiętnika" Adama Liberaka (14.09.2006), od tomu XIV redaktorem został Stefan Maciejewski. Cały czas współredaktorem rocznika jest Barbara Morawska-Nowak. W kwietniu 2010 roku do rąk czytelników trafił tom 18.

Niezależnie od wydawnictw "centralnych" ukazują się pisma niektórych Oddziałów: "Beskid" (pismo Oddziału PTT Beskid w Nowym Sączu, od 1990), "Zakos" (pismo Oddziału PTT w Łodzi, od 1993), "Biuletyn Informacyjny" (pismo Oddziału PTT w Bielsku-Białej, od 1993), "A co u nas" (pismo Oddziału Karpackiego PTT w Łodzi, od 1999), "Orzeł Skalny" (pismo Oddziału PTT w Chrzanowie, od 1997), "Klimek" (pismo Oddziału PTT w Sosnowcu, od 1996) i inne. 14 Oddziałów i 2 Koła PTT posiada swoje strony internetowe. Jest tam więcej informacji o organizowanych przez Oddziały wycieczkach w góry polskie i obce, o prelekcjach lub wystawach. Są na nich również zamieszczane interesujące galerie fotograficzne.

Najmłodszym Oddziałem PTT jest powołany do życia 31.01.2009 roku na posiedzeniu ZG PTT w Krościenku n/Dunajcem Oddział PTT im. ks. Bogusława Królikowskiego COr w Tarnowie. Oddział ten został utworzony na bazie istniejącego już wcześniej tarnowskiego Koła PTT, działającego przy MKG "Carpatia" Oddziale PTT w Mielcu.

Barbara Morawska-Nowak

źródło: http://www.ptt.org.pl 

Oddział PTT w Poznaniu

W roku 2011 Oddział Poznański Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego obchodził 90-lecie swojego istnienia. Jednak już dużo wcześniej w strukturach Towarzystwa Tatrzańskiego działali wspaniali Wielkopolanie. Jednym z nich był Kazimierz Kantak, który w latach 1862-86 był posłem z Wielkopolski do sejmu pruskiego, gdzie wytrwale bronił praw narodu polskiego. W latach 1876-86 był delegatem TT na zabór pruski; mianowano go członkiem honorowym, a 1887 TT uczciło pośmiertnie jego pamięć przez nazwanie Niżniej Kościeliskiej Bramy Bramą Kantaka.

Następny Władysław Zamoyski - wielki patriota polski i społecznik; ma również olbrzymie zasługi dla kultury i nauki polskiej i w ogóle dla całego narodu polskiego (nie tylko dotyczące Tatr). Cały swój majątek (m.in. dobra kórnickie, zakopiańskie i inne) przekazał na cele społeczne i narodowe w formie fundacji. Uratował lasy tatrzańskie od zupełnego zniszczenia. Doprowadził do zbudowania linii kolejowej z Chabówki do Zakopanego. Brał udział w tzw. „granicznym sporze Morskie Oko”, wygranym przez stronę polską. W latach 1893-1907 działał w zarządzie TT, a 1901r. został członkiem honorowym TT i honorowym obywatelem Zakopanego. Jedna z ulic w Zakopanem nosi jego imię. Oddział Poznański Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego został założony 1 marca 1921 roku. Walnemu zgromadzeniu przewodniczył wówczas rektor Uniwersytetu Poznańskiego prof. Heliodor Święcicki. Prezesem wybrany został dr Bernard Chrzanowski. Później przez długie lata prezesem oddziału był dr Tadeusz Smoluchowski (chemik), człowiek gór, alpinista narciarz. Od 1936 roku aż do wybuchu II wojny światowej stanowisko prezesa piastował prof. Antoni Jakubski. Po II wojnie światowej prezesem oddziału był do roku 1950 roku Jerzy Młodziejowski. W 1949 roku Oddział liczył 479 członków.

Oddział Poznański był zawsze kulturalnym skupiskiem dla miłośników gór. To tutaj odbywały się liczne odczyty, wykłady ilustrowane przeźroczami, wystawy, konkursy (w tym muzyczne) i koncerty muzyki góralskiej. Wyróżniał się w tym Jerzy Młodziejowski (geograf, taternik, krajoznawca, skrzypek i altowiolista, kompozytor, dyrygent, krytyk muzyczny, publicysta, prelegent w radiu i telewizji). Organizowano uroczystości poświęcone Spiszowi i Orawie z udziałem ks. F.Machaya i R.Pollaka, wystawy, m.in. ku czci Mieczysława Karłowicza. Oddział miał zawsze zasłużone uznanie w Wielkopolsce i w pewien sposób wiązano go ze znakomitymi postaciami jak: Kazimierz Kantak, Wincenty Ames, Stefan Cegielski i inni.

Konsekwentnie bronił zagrożonej przyrody Tatr i walczył z polityką inwestycyjną ówczesnego Wydziału Turystyki Ministerstwa Komunikacji. Z grona działaczy Oddziału w okresie międzywojennym należy wymienić: prof. Stanisława Dedio, inż. Zygmunta Hetpera, dr. Florę Bocheńską, dr. Jerzego Młodziejowskiego, prof. Adama Wodziczkę (organizatora pierwszej na świecie Katedry Ochrony Przyrody i Ekologii; autora ponad 250 art. i prac naukowych z dziedziny botaniki i ochrony przyrody; twórcę fizjotaktyki, upamiętnionego pośmiertnie w nazwie nowego gatunku grzyba: Protomyces Wodziczkoi), Jana Kuglina, Ks. Stanisława Janickiego, Mariana Wieczorka, Henryka Gąsiorowskiego.

Oddział pomagał przy budowie schroniska pod Doboszanką, także przy urządzeniu świetlicy w Roztoce dla uczczenia pamięci T.Smoluchowskiego, wspierał finansowo Klub Wysokogórski PTT i jego wyprawy alpinistyczne. W ramach Oddziału działała silna Sekcja Narciarska PTT, licząca 302 członków. Sekcja ta organizowała kursy narciarskie i grupowe wyjazdy na wzniesienia Wielkopolski i w góry. Istniało też Koło Akademickie oraz delegatury w Bydgoszczy i w Grudziądzu. W 1950 roku rozwiązano Polskie Towarzystwo Tatrzańskie. Oddział podjął kroki zmierzające do restaurowania Towarzystwa w dniu 5 czerwca 1981 r. poprzez udział Z. Zwolińskiego w zebraniu warszawskiej grupy inicjatywnej.

W dniu 17 października 1981 roku zostało zwołane zebranie organizacyjne Delegatury PTT w Poznaniu. Ukonstytuowano Tymczasowy Zarząd Delegatury w składzie: Jerzy Preisler - przewodniczący, Andrzej Kostrzewski - z-ca przewodniczącego, Ryszard K. Borówka - sekretarz, Lech Rugała - skarbnik, Tadeusz Henke, Aleksander Wojciechowski i Zbigniew Zwoliński - członkowie. W dniu 28 listopada 1981 roku podczas kolejnego zebrania Ogólnego Delegatury podjęta została uchwała o reaktywowaniu Oddziału Poznańskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Zebrani postanowili nadać tytuł Honorowego Prezesa Oddziału Jerzemu Młodziejowskiemu a jednocześnie przekształcić Tymczasowy Zarząd Delegatury w Zarząd Oddziału bez zmian składu osobowego.

W dniach 12-13 grudnia 1981 roku Jerzy Preisler wziął udział w wyjazdowym posiedzeniu Tymczasowego Zarządu PTT na Polanie Chochołowskiej. Wprowadzenie stanu wojennego zniweczyło nadzieję na odbudowę Oddziału. Zaplanowane na 18 grudnia 1981 roku zebranie ogólne oddziału nie odbyło się, a zebrany w tym dniu uszczuplony Zarząd zawiesił działalność Oddziału. W chwili zawieszenia Oddział liczył 190 członków.

Decyzja z 18 grudnia 1981 roku zaważyła na dalszej postawie Zarządu Oddziału. Postanowiono przetrwać. Po decyzji Tymczasowego zarządu PTT z lutego 1984 r. o rozwiązaniu PTT, ZO PTT w Poznaniu przekazał posiadane fundusze Oddziału jako darowiznę na konto Muzeum Tatrzańskiego im. dr Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem kontynuatora idei PTT.

Przerwa w działalności trwała do 1989 roku, który był, jak w wielu dziedzinach, także przełomowym dla PTT. Dnia 6 marca 1989 roku odbyło się zebranie byłego Zarządu Oddziału PTT w Poznaniu, na którym podjęto decyzję o wszczęciu procedury mającej na celu reaktywowanie Oddziału.

10 maja 1989 roku odbyło się Walne Zebranie Oddziału. Po wykładzie prof. R. W. Schramma nt. ’’Polskie Towarzystwo Tatrzańskie - refleksje i uwagi” oraz dyskusji programowej wybrano Zarząd Oddziału. Prezesem został Juliusz Jerzy Preisler, wiceprezesem Andrzej Kostrzewski, sekretarzem Grzegorz Rachlewicz, skarbnikiem Ryszard Borówka, a członkami Zarządu: Witold Młodziejowski, Jerzy Szyło, Zbigniew Zwoliński, Barbara Falkiewicz. Wybrano także Komisję Rewizyjną i Sąd Koleżeński. W 1989 roku do Zarządu dokooptowano Halinę Filarowską powierzono jej funkcję skarbnika. Z końcem roku 1989 Oddział Poznański Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego liczył 185 członków.

Rozpoczęła się normalna statutowa działalność Oddziału. Przez te wszystkie lata aż do 19 sierpnia 1998 r. (kiedy to pozostał pośród gór) pracą Zarządu Oddziału kierował Jerzy Preisler. Dzięki jego wielkiemu zaangażowaniu, Oddział Poznański znalazł się w czołówce oddziałów PTT. 

Dr Jerzy Preisler był wielkim miłośnikiem przyrody, człowiekiem legendą, mistrzem, nauczycielem, uwielbianym przez studentów Profesorem UAM, kierownikiem Pracowni Organizacji Turystyki WNS, przewodnikiem górskim, taternikiem, trenerem wielu dyscyplin sportu, przyjacielem młodzieży i nas wszystkich, a także człowiekiem, który potrafił “przenosić góry”.

Skład Zarządu Oddziału był wielokrotnie zmieniany. Oprócz wyżej wymienionych osób w Zarządzie zasiadali: prof. Andrzej Kostrzewski (kilka kadencji), Halina Filarowska (kilka kadencji), Zbigniew Zwoliński, Aleksander Matyja, Aleksandra Górka, Halina Snuszka, Leszek Cudera, Leszek Lesiczka (kilka kadencji), Leszek Czamyszewicz, Helena Wika, Romuald Grabiak, Michał Preisler. Jerzy Preisler był od I Zjazdu Delegatów PTT członkiem Prezydium Zarządu Głównego. Aktualnie Leszek Lesiczka, Jarogniew Mikołajczak i Kazimierz Skoczyk są członkami Zarządu Głównego. W skład Oddziału wchodzą osoby związane z Uniwersytetem A. Mickiewicza - pracownicy i studenci, członkowie Akademickiego Klubu Górskiego “Ornak”, Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu, którzy działali w klubie “Hymy” (który już nie istnieje), grono pedagogiczne, absolwenci i uczniowie VI Liceum Ogólnokształcącego im. I. J. Paderewskiego zrzeszeni w Klubie Turystycznym “Dziabadło” oraz członkowie jednej rodziny z Klubu Rodziny “Gindów” w Złotowie oraz uczniowie działający w Klubie Młodzieżowym przy S.P. w Ostrowie Wlkp. Wszystkie wymienione grapy współpracują ze sobą przy organizacji imprez własnych, ogólnooddziałowych jak i o zasięgu regionalnym czy krajowym.

Oddział w swym składzie posiada Honorowego Członka Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego - prof. Ryszarda W. Schramma. Ma on też 39 przewodników górskich, w tym dwóch honorowych. Do ważniejszych przedsięwzięć, które Zarząd Oddziału zrealizował w ostatnich latach, propagując idee tatrzańskie w skali Polski należą:

• odnowienie tablicy Kazimierza Kantaka w Dolinie Kościeliskiej,

• odsłonięcie głazu - pomnika poświęconego hrabiemu Władysławowi Zamoyskiemu na Osowej Górze k/Mosiny,

• odsłonięcie głazu taterników na Cmentarzu Zasłużonych w Poznaniu, poświęconego “Wielkopolanom, którzy nie wrócili z gór”,

• zorganizowanie uroczystych obchodów 75 -rocznicy powstania Oddziału Poznańskiego Towarzystwa Tatrzańskiego,

• uchwalenie na wniosek Oddziału, przez Radę Miejską Poznania zmiany nazwy części ulicy Słowiańskiej na ulicę Władysława Zamoyskiego, a ponadto:

• udział w akcji zbierania pieniędzy na zakup nowego śmigłowca dla TOPR-u,

• zbieranie pieniędzy na remont schroniska na Ornaku,

• akcja protestacyjna w sprawie zamknięcia bieszczadzkiej ciuchci,

• udział w obchodach 40-lecia TPN (J. Preisler otrzymał medal pamiątkowy),

• udział w akcji “pomoc dla powodzian”,

• przeprowadzenie wraz z Oddziałem PTT w Ostrzeszowie badań etnograficznych mieszkańców przysiółka Młada Hora, na terenie którego znajduje się schronisko PTT i wydanie foldera,

• przeprowadzenie pod kierunkiem J. Preislera inwentaryzacji stanu szlaków turystycznych w Tatrach,

• przeprowadzenie pod kierunkiem J. Preislera badań socjologicznych na terenie TPN, zorganizowanie posiedzenia Zarządu Głównego w Obrzycku.

• rozpoczęcie prac nad książką dot. historii Oddziału Poznańskiego

• odsłonięcie tablicy pamiątkowej Aleksandra Ostrowicza w Kłodzku i nad grobem Lądku Zdroju (zasługa dr. Z. Szymankiewicza i L. Rugały)

W ramach Oddziału działały następujące sekcje:

• narciarska pod kierownictwem Jerzego Preislera i Andrzeja Wróża, 

• przewodnicka pod kierownictwem Michała Preislera,

• górska pod kierownictwem Leszka Lesiczki,

• naukowa pod kierownictwem Grzegorza Rachlewicza.

Oprócz sekcji narciarskiej wszystkie pozostałe funkcjonują, działają. W działalności turystycznej główny wysiłek skierowany został na pracę z młodzieżą. Zorganizowano obozy narciarskie dla młodzieży szkolnej w Bukowinie Tatrzańskiej, Białce, na Hali Krupowej i w Szczawnicy. Organizowano rajdy piesze, rowerowe i kajakowe.

Działalność wydawnicza to wydawane od 1992 roku pisma oddziałowego “Świstaka”, a także wydanie pierwszego zeszytu poświęconego ludziom z rejonu Wielkopolski, którzy nie wrócili z gór. Zajmowali się tym: Jerzy Preisler i Leszek Lesiczka. Członkowie Oddziału PTT w Poznaniu wzięli udział w spotkaniu z Markiem Kamińskim, Krzysztofem Wielickim, Krzysztofem Gardyną, Jarosławem Żurawskim, Franzem Kramerem, Jerzym Kostrzewą, Andrzejem Kozłowskim, Magdaleną Pocgaj, Jarogniewem Mikołajczakiem, Maciejem Rychłym, Iwoną Grądzką, Januszem Nowackim, Piotrem Bittnerem, Antonim Rutem, Zenonem Szymankiewiczem, Grzegorzem Rachlewiczem, Leszkiem Lesiczką i innymi.

Zorganizowano wystawy fotograficzne i spotkania z piosenką turystyczną na Wydziale Skandynawskim UAM, w Instytucie Austriackim, w galerii pf w Zamku, w galerii “Fotoplastikon”.

Zarząd Oddziału PTT w Poznaniu wręczył medal “Świstaka” wojewodzie poznańskiemu dr. Włodzimierzowi Łęckiemu za bardzo dobrą współpracę z PTT na polu turystycznym.

Na co dzień Oddział ściśle współpracuje z Urzędem Wojewódzkim, Urzędem Marszałkowskim, Urzędem Miejskim, Dyrekcją Parków Kraj obrazowych, Biblioteką Ekologiczną, Oddziałami PTTK (szczególnie Oddziałem Lubońskim), Związkiem Podhalan, Tatrzańskim Parkiem Narodowym, Wielkopolskim Parkiem Narodowym, Klubem Wysokogórskim i Klubem Górskim „Limba”.

Codzienność Oddziału to nie tylko spektakularne akcje, ale to, co członkowie lubią najbardziej, czyli włóczęgę górską. Dlatego poszczególne kluby organizowały wycieczki i obozy w Tatrach, Karkonoszach, Górach Stołowych, Rudawach Janowickich, Kotlinie Kłodzkiej, Pieninach, Beskidach, Bieszczadach, a także w Czarnohorze, na Kaukazie, Alpach i w Tatrach Słowackich. Nie zapominaliśmy też o naszym regionie. Organizowane były wycieczki do Wielkopolskiego Parku Narodowego i Puszczy Zielonki.

Leszek Lesiczka prowadził obozy wędrowne dla młodzieży po górach (Tatry, Beskidy, Karkonosze). Leszek Czamyszewicz wyjeżdżał z Klubem „Hymy” w Bieszczady, Tatry i Karkonosze. Michał Preisler organizował obozy letnie i zimowe w górach. G. Rachlewicz przeprowadzał obozy naukowe dla studentów geografii. W. Rynarzewski oprowadzał brać studencką po górach. Co miesiąc odbywały się spotkania oddziałowe połączone z występami różnych grup muzycznych. Byli zapraszani podróżnicy, alpiniści, artyści, fotograficy i inne ciekawe postacie. Odbywały się prelekcje, odczyty, wykłady, wystawy, konkursy. Prezentowano diaporamy i zdjęcia z różnych zakątków' świata. Spotykano się także „przy piosence”.

Były organizowane rajdy: im. Augusta Cieszkowskiego i Władysława Zamoyskiego, a także dla upamiętnienia Jerzego Preislera. Spotykaliśmy się na koncertach w drewnianym zabytkowym kościółku w Kicinie. Członkowie Oddziału podczas pielgrzymki do Rzymu przekazali Ojcu Świętemu medal „Świstaka” i otrzymali błogosławieństwo Jana Pawła II dla całego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Pisały o naszym Oddziale następujące gazety: Głos Wielkopolski, Express Poznański, Gazeta Wyborcza. 16 grudnia, zgodnie z kilkuletnią tradycją - obchodzony jest w Oddziale “Dzień Taternika”. Po mszy św. odprawianej w kościele św. Wojciecha udajemy się na Cmentarz Zasłużonych aby złożyć kwiaty pod Głazem Taterników. Uroczystość kończy się wspólnym opłatkiem ludzi gór. Siedzibą Zarządu naszego Oddziału dawniej był UAM (Instytut Badań Czwartorzędu) ul. Fredry 10. Obecnie Siedzibą Zarządu naszego Oddziału jest Instytut Filologii Polskiej, UAM Collegium Maius, ul. Fredry 10, 61-701 Poznań.

Leszek Lesiczka